ಕಾದ ಮಾತು...

ಮರುಭೂಮಿಯೆಡೆ  ಒಂದು ಮರ

ತನ್ನಿ ಸನಿಹದ ಜಲವ ರೂಕ್ಷಗೊಳಿಸಿ

ಬೇರುಗೊಲೆಯಾದುದ ನಾ ಕಂಡೆ .

ಕಳವಳಗೊಂಡ ಸ್ವಂತ ಮನಸು

ನಿನ್ನ ಸಮಾಧಾನದ ಹಂಗಿಗೆ

 ಕಾದು ಕುಳಿತಿದೆ ಕಾಡಬೇಡ.

ಕೊಳೆತ ಜಿಡ್ಡು ಜಿಡ್ಡಾದ ಮನವ

ತೊಳೆಯುವಲ್ಲಿ ಸಹಕರಿಸು , ತಿಳಿನೀರಿನಿಂದಲೇ .

ಕುಡಿವ ನೀರಿಗೆ

 ಕೊಳೆ ತೊಳೆಯುವ  ಭಾಗ್ಯ?

ಮನ -ಕಾದುಕೊಂಡ ಮರಳು

ನೀ, ಎಷ್ಟೇ ನೀರ ಹನಿಸಿದರೂ

ಮಾಯ! ನಾ ಬಲ್ಲೆ.

ತಿಳಿ ತಿಳಿದು ಕಾಯುವ ನನ್ನೀ

ಕಾತುರಗಳು ಕೊಂಡಿ ಕೊಂಡಿಯಲ್ಲೇ

ಒತ್ತಟ್ಟಿಕೊಂಡಿವೆ ಗಾಢ ಬಂಧನದ ಬಿಸುಪಿನಲ್ಲಿ

ಮಂದ ಮಾರುತ ಮರೆಯಲ್ಲಿದೆ

ಸೌರಭ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ?

ಮನದ ತೊಳಲಾಟಕ್ಕಿಂತ

ನಾಲಿಗೆ ಹೊರಳುವಿಕೆ ಲೇಸು!

ಪ್ರಕಟ ಸಕಾಲಿಕ ೨೦೦೪ ಅಗಸ್ಟ್ ೨೬

ಕವನ ಬರೆದು ನಿರುಮ್ಮಳಾದ ಕ್ಷಣ ...

                                           ಚಂದ್ರಿಕಾ ಹೆಗಡೆ